Voor degenen onder jullie die niet bekend zijn met het werk van Nick Hakim, zijn hier een paar dingen die je moet weten. Deze artiest, die oorspronkelijk uit Washington DC komt, maar naar New York verhuisde om zijn muziekcarrière verder te ontwikkelen, kreeg zes jaar geleden een golf van positieve waardering over zich heen door de singles I Don’t Know en The Light. Een beetje folk, een beetje soul en heel veel innemende zachtheid van het r&b genre. Nummers die afkomstig waren van zijn in eigen beheer uitgegeven ep’s “Where Will We Go” deel 1 en 2. Op dat moment was hij even niet meer weg te denken uit het alternatieve muziekwereldje.
Na zijn warme, intieme en veelgeprezen debuutalbum Green Twins dat drie jaar later verscheen, bleef het echter lange tijd stil. Tot nu. Op zijn jongste, zelfgeproduceerde album WILL THIS MAKE ME GOOD zet hij zich definitief op de kaart. Een strijd tussen zijn writer’s block en het vernietigende gevoel van rusteloosheid. Het nieuwe album voelt dan ook behoorlijk therapeutisch aan. Hakim serveert twaalf ijzersterke, veelal downtempo en dromerige met een licht psychedelisch r&b karakter. Een stap voorwaarts in het experimentele onbekende, waarop hij nu meer op het onconventionele en desoriende karakter leunt, terwijl zijn stemgeluid minder verhuld is van computereffecten.
“Ik hoop dat deze muziek het bewustzijn zal vergroten over waar we nu zijn. Over hoe we op deze planeet leven. Over hoe we onze buren behandelen. Over de gemeenschap. Over depressie. ” zei Nick Hakim onlangs in een interview. Een album waarvan zowel de albumnaam als de liedtitels bewust in hoofdletters zijn geschreven. ´Het is gewoon stoer, gedurfd, in your face. Toen ik ze vervolgens in kleine letters neerschreef klopte het niet meer. Dit is hoe ik ze zie in mijn hoofd en ik kan het mij niet anders meer inbeelden´.
Een album dat vol vragen zit, maar ook waarop hij zijn frustraties en angst wil delen. WILL THIS MAKE ME GOOD is een album waarop de artiest zowel bevestiging als vrede in zichzelf zoekt. Omgaan met verdriet, depressie en zelfreflectie, terwijl hij muzikaal zweeft en op hypnotiserende wijze mediteert op zijn gedachten. Hakim wist natuurlijk niet dat de wereld op het moment van schrijven in een gruwelijke onrust zou vervallen, maar toch voelt het album zelf griezelig actueel aan.
De eerste single van deze plaat is het epische QADIR. Een eerbetoon aan zijn overleden vriend. Maar laat bovendien Hakims respect horen voor zijn familie. Een nummer dat oorspronkelijk elf minuten duurde. Zelfs tot twintig minuten tijdens een eerder optreden in Tokyo. Ik ga waarschijnlijk binnenkort de langere versie online posten, ik vind het gewoon te leuk.
Moeder Aarde verzet zich in de opener ALL THESE CHANGES om de toestand van de planeet te beschrijven. Een sinister statement vol losjes met elkaar verbonden segmenten en de dissonatie van de klanklandschappen, alsof het nummer ‘s-nachts in een lege kathedraal is opgenomen. Hij toont de woede van moeder natuur door de opwarming, maar probeert ook de sympathie van de mensen te laten voelen:
She’s in pain, she’s been hurting
Can you feel our mother raging?
She’ll flood us out, her heart is flaming
Pretty soon we’ll be underwater