Concessies doen voor een goed belegde boterham? Daar beginnen bassist Lou Barlow, zanger/gitarist J Mascis en drummer Murph van Dinosaur Jr niet aan. Ze houden liever hun hand op voor een grijpstuiver dan dat zij hun geluid, net als op Lucero’s laatste wapenfeit, gaan egaliseren om meer platen te willen verkopen.

Op “Sweep It Into Space” valt dan ook pure onversneden rock en grunge terug te vinden. Rauw, onbehouwen, krachtig en dynamisch in zang, spel en melodie worden drie kwartier vol overgave en gevoel samengebundeld, alsof het einde van de wereld aan het naderen is. Nergens doen ze gelukkig maar 1 poging om een nieuw pad in te slaan, waardoor ik met open mond blijf luisteren naar een ouderwets steengoed album. De peetvaders van de alternatieve fuzz-rock klinken nog altijd als rebellen van midden twintig. Recht toe recht aan en effectief.

Waar variatie niet per se het verkoopargument is van de band, doen J Mascis en co. een oprechte poging om te spelen met arrangementen en stilistische nuances. Zoals de funky mellotron in Take It Back en de meer afgewerkte productie van Kurt Vile. Waar de muziek een ​​teken kan zijn van wat lichte nieuwsgierigheid buiten het songboek van J Mascis, suggereert de klank een terugkeer naar de oervorm van Dinosaur Jr. Toen ze groot genoeg waren om met Nirvana op toernee te gaan.

www.dinosaurjr.com

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)