Een zwarte hoes met alleen linksonder een groene 2. Een duidelijke knipoog naar het album 2001 van Dr. Dré. Ook de opener met dreigende vioolpartijen en het uiterst donkere, macabere en nonchalante stemgeluid van Dean Blunt spreekt boekdelen. Een intrigerende Britse zanger met een behoorlijke cultstatus en constant in de weer met genres die kenmerkend zijn voor de zwarte Engelse cultuur. Zoals de in zijn raps voorkomende straattaal en het veelvuldig gebruik van het n-woord

Die herkenbare bariton doet het hem. Je voelt je bijna verplicht te blijven luisteren wat hij op de sequel van Black Metal te melden heeft. En in tegenstelling tot zijn baanbrekende voorganger uit 2014 hangt er een behoorlijk downtempo met een kil karakter over het tweede deel. Als je het liefst bediend wil worden met hapklare brokken of je je associeer met een wolk van degelijkheid ben je bij Black Metal 2 volkomen aan het verkeerde adres.

Black Metal 2 mag dan een korte plaat van 23 minuten zijn, het is er eentje met lo-fi indie, electronica, hip hop en poprock elementen om lang van te genieten. Zijn meest gestroomlijnde plaat uit zijn oeuvre.  Meeslepend, soms wat fragmentarisch vanwege de korte nummers en tegelijkertijd erg boeiend.

https://roughtraderecords.bandcamp.com/album/black-metal-2

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)