Eerst dacht ik: wat is dit allemaal voor gerammel van de band Mill’s End uit Phoenix? Toen het ep-tje eenmaal warm was gedraaid vond ik het toch wel lekker klinken.  In kringen van muziekliefhebbers en bezoekers van clubs als Yucca Tap Room, The Sail Inn en Hollywood Alley is de charme van de krassende gitaren in combinatie met een zanger wiens stem lijkt op Live-zanger Ed Kowalczyk ruimschoots ontdekt. Het idee voor Mill’s End is ontstaan na een jamsessie tussen zanger Jeff Bump en drummer Mark Bainbridge. Aangevuld  met bassist Geoff Butzine en gitarist Ken Suomala heeft de formatie een viertal nummers opgenomen, die niet allemaal onmiddellijk pakken, zich meteen vastzetten in je geheugen. Je moet ze een paar keer gehoord hebben voor ze echt gaan werken.

De naamloze ep bestaat uit rauwe, ongepolijste rock in zijn lekkerste vorm met heerlijk hoekig gitaarwerk. Feelies, Whiskeytown, Adam’s House Cat (bandje van Patterson Hood en Mike Cooley), zei u? Jazeker. Uiteraard net even wat minder, maar toch. Met een markante zanger, omlijst door vlijmscherpe gitaarlicks zal deze band binnen het genre in de toekomst zeker hoge ogen kunnen gaan gooien. Live zullen ze waarschijnlijk nog opwindender klinken. Mill’s End is een prettig bandje met potentie. Nu nog de glorie.

www.myspace.com/millsendband
(Johan Schoenmakers)